Bodrum’dan hatıra kalan fotoğraflarla devam edicem.. Paylaşmakta geciksem de..
Ahh ahh 🙂 Keşke şimdi de orda olsam.. Gündüzleri güneşi tenimde, akşamüstü rüzgarı saçlarımda hissettsem.. Özgür hissetsem… Anın tadını keyfini çıkarmaktan başka bişi düşünmesem.. İş düşünmesem, gelecek düşünmesem, trafik hiç düşünmesem, karmaşık insan ilişkilerini hiç hiç düşünmesem.. Bunlar uzar gider.. Bırakmıyolar ki hayatı istediğimiz gibi özgür yaşayabilelim.. ‘Ben özgürüm zaten’ diyenler vardır elbet.. O kadar göreceli bi kavram ki.. Bunu söylerken bile düşünmek lazım.. Toplum içinde belli kurallar varken, yapman gerekenler, sorumlulukların varken.. Hırs, ego, gurur, entrika varken.. Karmaşık geliyo bazen işte.. Çok kafa yormakta iyi gelmiyo.. Hayat senle aynı şeyi düşünmüyo demek ki.. Peki vazgeçicek miyiz? Hayır.. Umut.. O hep bi yerlerde gizli.. Belki bağlantın incelmiştir, körelmiştir ama asla yok olmaz.. Bu yüzden de hayat senle aynı şeyi düşünmese bile çabalamaya, uğraşmaya mücadele etmeye ya da inanmaya devam edersin.. Yeter ki o umudu, içindeki savaşçıyı bul ve dışarı çıkar.. Görevler ver ona seni tekrar bağlasın yaşama ve getirebileceği mucizelere..
Ben mi??
İçimdeki savaşçıyı ikna etme turlarındayım 🙂
Burcu Özcan
instagram: instagram.com/chihuahua_mira